Beweeggedrag omvat zowel de mate waarin iemand inactief is (sedentair gedrag), als de mate waarin iemand licht, matig of intensief fysiek actief is, en is een potentieel interessant aangrijpingspunt voor revalidatie-interventies na een beroerte. In deze recente publicatie onderzochten wij daarom in hoeverre beweeggedrag het beloop van participatie na een beroerte beïnvloedt.
De resultaten laten zien dat de zogenaamde ‘sedentary prolongers’, mensen die weinig actief zijn en veel sedentair gedrag vertonen, het meest ongunstige participatiebeloop hebben na een beroerte. Tijdige identificatie van mensen met een beroerte die na thuiskomst weinig actief zijn en veel sedentair gedrag vertonen is daarom belangrijk, aangezien deze mensen risico lopen op participatie beperkingen op de lange termijn.
Helaas blijken mensen met een beroerte in de loop van de tijd risico te lopen om terug te vallen naar een inactieve leefstijl. Er is dan ook meer onderzoek nodig naar de ontwikkeling van eerstelijns interventies voor deze doelgroep, met als doel om een duurzame verandering in beweeggedrag te bewerkstelligen en op deze manier participatie beperkingen te kunnen voorkomen.
De Graaf JA, Wondergem R, Kooijmans ECM, Pisters MF, Schepers VPM, Veenhof C, Visser-Meily JMA, Post MWA. The longitudinal association between movement behavior patterns and the course of participation up to one year after stroke. Disabil Rehabil. 2022 Aug 9;1-9. doi: 10.1080/09638288.2022.2109071. Online ahead of print.